Dordéan

Ba mhór an tógáil croí an cnuasach seo a léamh. Cé go bhfuil go leor den ábhar trom agus go dtéann cumhacht na hinsinte i bhfeidhm go láidir ar an léitheoir, is deacair gan a bheith dallta ag an tallann the bhruite féin atá le brath síos tríd. Tá an t-athchruthú radhairc chomh gléineach uaireanta go bhfuil sé rud beag scanrúil fiú, mar shampla in ‘Cuingcheangal Súl’, ‘Amhrán Goirt’. Éiríonn chomh maith céanna leis na dánta pearsanta, mar shampla ‘Dordéan’, ‘Aghaidh Fidil’, agus na vignettes (‘Beannachtaí á Roiseadh’). Tá rud éigin thar a bheith neamhghnách ag baint le teacht i láthair an fhile seo nach nochtann mórán den duine taobh thiar den ghuth, ach go leor chun go gcuirfidh an léitheoir suim agus iontaoibh san insint. Ní fheictear an tsriantacht mhuiníneach seo go minic i bhfilíocht den chineál seo agus d’aithneofaí láithreach guth sainiúil, diamhair an fhile seo atá ar na guthanna is spéisiúla atá le cloisteáil ag saothrú filíochta le fada an lá.